مسیحای ،جوانمرد ، ای من ای ترسای پیر پیرهن چرکین
هوا بس ناجوانمردانه سرد است،
ای دمت گرم و سرت خوش باد ،
سلامم را تو پاسخ گوی ،
در بگشای
"م.امید"
شبیه اون رویای دور، شبیه خواب خوبمی
شبیه شرجی غریب، تو نفس جنوبمی!
مثل همون حادثه ای که غایب ترانه هاس
دلیل خوب خوندن تمام عاشقانه هاس!
شکل شکوفایی شعر تو این سکوت بی سوال
یا مثل پرواز صدا تو دره های بی خیال!
مثل تموم چیزای خوبی که یادم میمونی
خودت می دونی اخرش کی هستی ؟یا نمی دونی!
تو مثل مثل خودتی، حتا نه مثل این نفس
واست کوچیک این صدا واست کوچیک این قفس!
تو بوسه ی مبارک اول خواب صبح خوابمی
دل خوشی گپ زدن از ترانه های نابمی
اگه یه بار تو این قفس اسم تو اسم من باشه
صدا همیشگی می شه ترانه فریاد می کشه!
مثل تموم چیزای خوبی که یادم میمونی
خودت می دونی اخرش کی هستی ؟یا نمی دونی!
"محسن بوالحسنی"
تو بی خیال دل خوشی من به ترانه دل خوشم
تو راضی به این سکوت اما من اونو میکشم
تو تن دادی به تیک تیک و زر زدنای ساعتها
منو یه حس تازه ای دور می کنه از ادما
کتابامو اشتی میدم با چشمای خواب الودم
واسه خودم تعجبه تاحالا اینجور نبودم
به کوری چشم حسود، می خوام بگم من ادمم!
نفس کشم، نفس کشم، اگه زیاد اگه کمم!
شب می خوابم که فردا رو واسه خودم تازه کنم
قد تموم دلخوشیم رویا هم اندازه کنم
نوارای جدیدو از جا نواری بر می دارم
به جای داریوش و گوگوش نوار خالی می ذارم
این یه روزه یه ادمه که دلخوشیش بی خودیه
کی دلخوشیش باخودیه ،تاریکی ،کی به کیه!
به کوری چشم حسود، می خوام بگم من ادمم!
نفس کشم، نفس کشم، اگه زیاد اگه کمم!
"محسن بوالحسنی"
بگو، بگو دست تو کو، دستی که یادمه هنوز
دستی که توی غربتم کم بوده و کمه هنوز
تو باور فاصله ها من و تو دور و شب زده
مگه نگفتی یه نفر آخر راه و بلده؟
بگو کجاس قرار ما تو هفته ای که نمیاد
بگو کدوم دقیقه رو باور چشمات نمی خواد؟
آخه هفت شنبه ی تو کجاس تو این تقویم بد
نکنه می خوای بگی یاد تو یادم نیومد؟
هنوز فاصله ها برای من یه کابوسن
لب بی ترانگی های منو خوب می بوسن
تو می خواستی بمونی با من و با خاطره هام
تو می خواستی بگیری غربت و از پنجره هام
اما دیدی که نشد، رفتی و هفت شنبه ی تو
شده وعده ی سرخرمن و موقع دور!
آخه هفت شنبه ی تو کجاس تو این تقویم بد
نکنه می خوای بگی یاد تو یادم نیومد؟
"محسن بوالحسنی"